و نبی صل اللّه وعلیه وسلم در وقت راست -۱- ایستاده شدن از رکوع رفع یدین به همان طریقه های می کرد که بیان آن در "تکبیر تحریمه" گذشته است و در اینجا در حالت قیام دعاهای مندرجه ذیل را میخواند:
۱- ربَّنا ولك الحمدُ -۲-
۲- و گاهی بدون "واو" "ربَّنا لك الحمدُ" -۳- می گفت -
۳- و گاهی "اللهمَّ ربَّنا ولك الحمدُ" -۴- می گفت -
۴- و گاهی "اللهمَّ ربَّنا لك الحمدُ" -۵- یعنی بدون واو می گفت -
شما حکم این را میدادید و می فرمودید که: "وقتی که امام "سمِعَ اللهُ لِمَن حمِدَه" بگوید ، پش شما "اللهمَّ ربَّنا لك الحمدُ" بگوئید زیراکه سخن کسی که موافق سخن ملائیک باشد تمام گناهای پیش او بخشیده می شود" -۶-
۵- و گاهی "اللهمَّ ربَّنا لك الحمدُ، مِلْءَ السَّمواتِ ومِلْءَ الأرضِ، ومِلْءَ ما شِئْتَ مِن شيءٍ بعدُ" می گفت -۸-

۳,۲,۱- بخاری ، مسلم ، این رفع یدین از نبی صل اللّه وعلیه وسلم به تواتر ثابت است ، و قائل آن جمهور علمای اسلام و بعضی علمای حنفی نیز است ملاحظه شود ص ۱۹۶ حاشیه نمبر ۶,۵,۴
۵,۴- بخاری ، احمد ، از علامه ابن قیم این غلطی شد مه او در "زاد المعاد" انکار صحت این روایت را کرده است که در آن "اللهمَّ" و "و" یکجا وارد است حال اینکه این روایت را صحیح بخاری ، مسند احمد و در نسائی به دو طریقه از ابوهریره رضی اللّه عنه و در دارمی از ابن عمر و در بیهقی از ابوسعید خدری ، و نیز در یک روایت نسائی از ابوموسیٰ اشعری رضی اللّه عنه مروی است -
۶- بخاری ، مسلم ، ترمذی این را صحیح گفته است -
۸,۷- مسلم ، ابوعوانه