۱۱۲
دراز کردن رکوع:
رکوع نبی صل اللّه وعلیه وسلم و بعد از آن ایستاده شدن باز سجده و نشستن در میان دو سجده مقدار آنها تقریباً برابر میبوذ -۱-
ممانعت خواندن قرآن در رکوع:
نبی صل اللّه وعلیه وسلم در رکوع و سجده از خواندن قرآن منع می فرمود -۲- و می فرمود: "بشنوید! مرا در رکوع و سجده از خواندن قرآن منع کرده است پس شما مردم در رکوع تسبیح و تعظبم کنید ،، و در سجده با محنت دعا کنید ، لایق است که دعا شما قبول کرده شود" ۳-
بیان راست ایستاده شدن از رکوع و بیان خواندن دعاها در آن:
باز نبی صل اللّه وعلیه وسلم "سمِعَ اللهُ لِمَن حمِدَه" گفته پشت خودرا از رکوع بلند می کرد -۴-
و حکم کردن آنرا به "مسئی صلوة" نیز داد ، چنانچه شما ارشاد فرمودید: "نماز هیچ کسی تا آنوقت پوره نمی شود ، تاکه او "اللّٰه أكبر" گفته رکوع نه کند ، و باز "سمِعَ اللهُ لِمَن حمِدَه" گفته صحبح ایستاده نشود" -۵-
و شما وقتی که از رکوع سر را بلند می کردید چنین راست ایستاده می شدید که همه استخوان های کمر
۱- بخاری ، مسلم ، و تخربج آن در ارواء الغلیل (۳۳۱) شده است
۳,۲- مسلم ، ابوعوانه ، این ممانعت مطلق است که فرایض و نوافل هردو شامل است ، ماند در تاریخ ابن عساکر (۱/۲۹۹/۱۷) وارد زیادتی "فأما صلاة التطوع فلاجناح" یعنی در رکوع و سجود در خواندن قرآن هیچ حرجی نیست - این زیادتی شاذ یا منکر است ، و بر این زیادتی عمل کردن جائز است زیراکه ابن عساکر رحمة اللّٰه علیه این زیادتی را معلول قرار داده است -
۴- بخاری , مسلم
۵- ابوداؤد ، حاکم این را صحیح گفته است و ذهبی تاکید این را کرده است -