و شما می فرمودید که: هرکه یک حرف قرآن را خواند اورا بر این یک نیکی دریافت می شود ، و پاداش نیکی ده چند است ، من نمی گویم که "الٓم" یک حرف است بلکه "الف" ، "لام" ، "میم" همه حروف جدا اند -

امام و مقتدی را به آواز بلند آمین گفتن

نبی صل اللّه وعلیه وسلم وقتی که سوره فاتحه را خوانده فارغ میشد پس طولانی کرده به آواز بلند "آمین" می گفت -۲-
شما مقتدیان را فوراً بعد از امام حکم گفتن "آمین" را داده می فرمائید: ، و قتی که امام (غَيْرِ الْمَغْضُوبِ عَلَيْهِمْ وَلَا الضَّالِّينَ) گفت پس شما "آمین" بگوئید چراکه (زیراکه ملائیک "آمین" می گویند ، امام "آمین" می گوید) ، (و در یک روایت چنین است: وقتی که امام "آمبن" گفت شما نیز "آمین" بگوئید) "آمین" هرکه با "آمین" ملائیک یکجا شود ، و لفظ دیگر چنین است: وقتی که از شما کسی در نماز "آمین" گفت و ملائیک در آسمانها "آمین" گفتند و هردو با یکدیگر هم آهنگ شدند ، پس تمام گناهای گذشته او معاف می گردد -۳-
در یک روایت دیگر است که شما "آمین" بگوئید اللّه تعالٰی با شما محبت میکند -۴-

۱- ترمذی ، حاکم به سند صحیح ، آجر این را در آداب الحملة القرآن روایت کرده است ، و تخریج آن در سلسلة الاحادیث الصحیحة در حدیث نمبر (۶۶۰) شده است -
و ماند حدیث "کسی که در عقب امام قرآئت کرد دهن آن از آتش پر خواهد شد" موضوعی است -
۲- بخاری در جزء القرأة خلف الامام ، ابوداؤد به سند صحیح -
۳- بخاری ، مسلم ، دارمی ، و در حدیث زیادتی از مسلم و دارمی است ، و حافظ در فتح الباری این را به جانب ابوداؤد منسوب کرده است که وهم اوست ، و زیادتی از این حدیث امام را "آمین" نه گفتن استدلال امام مالک را باطل میکند ، از این سبب حافظ ابن حجر گفته است که این حدیث بصراحت دلالت بر گفتن "آمین" امام میکند -
من می گویم که شاهد این ، لفظ دومی حدیث نیز است ، ابن عبدالبر در التمحید در ج ۱۳/۷ می گوید ، که این قول مسلمان های عام است از آنها امام مالک نیز است چنانچه اهل مدینه از آن روایت کرده اند زیرا که این حدیث را ابوهریره و وائل بن حجر از نبی صل اللّه وعلیه وسلم به سند صحیح روایت کرده اند -
۴- مسلم ، ابوعوانه -