آنها این نه که صرف معذور اند بلکه او مستحق یک اجر و ثواب نیز است ، زیرا که یا این حدیث به او به کلی نرسیده است ، یا رسیده است بلکه به سند ضعیف رسیده است ، یا نزد این عالم برای قبول نکردن این حدیث کدام عذر معقول دیگر خواهد بود که آنهارا اهل علم میدانند - لیکن اگر بعد از این به نزد یک عالم صحت این حدیث ثابت شود او حدیث را ترک کرده در تقلید امام معذور قبول نخواهد شد ، بلکه بر این واجب است که او اتباع حدیث معصوم را کند ، و دعوت دادن همین سخن مقصد این مقدمه است - ارشاد الهی است -
"يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اسْتَجِيبُوا لِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ إِذَا دَعَاكُمْ لِمَا يُحْيِيكُمْ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَقَلْبِهِ وَأَنَّهُ إِلَيْهِ تُحْشَرُونَ" ۱
ای اهل ایمان! وقتی که اللّه و رسول آن شمارا به طرف چیز حیات بخش دعوت دهد پس شما دعوت اورا قبول کنید ، بیاد داشته باشید که اللّه تعالٰی در میان انسان و دل آن حایل می شود ، وشما به سوی او برانگیخته خواهید شد -
اللّه تعالٰی سخن حق می گوید و همین او براه راست هدایت میکند و او بسیار خوب همراه و مددگار است -
وصلی الله علی محمد وعلی اله و صحبه و سلم و الحمدلله رب العالمین -
             دمشق ۱۳۸۱/۵/۲۰ هجری
                 محمدناصرالدین البانی

۱- سورة الانفال (آیت ۲۴)