و بعضی آهسته اورا یعنی بدون آواز گفتن ، همین طور در آنها چنین مردم نیز بودند که در نماز قائل رفع یدین بودند و از آنها چنین مردم نیز بودند که آنرا صحیح نمی دانستند ، و از آنها چنین مردم نیز بودند که می گفتند که با لمس عورت وضو می شکند و بعضی دیگر مخالف آنها بودند - تاهم با وجود اینقدر اختلافات در مسائل صحابه همه در همه در پشت یک امام نماز می خواندند ، و بنابر اختلاف در مسائل هیچ صحابی در پشت یک امام از خواندن نماز دوری نمی کرد -
مگر ماندند مقلدین اختلاف آنها به کلی برعکس اختلاف صحابه است ، چنانچه اثر اختلاف مقلدین این است که مسلمان در نماز در چنین رکن عظیم شکار اختلاف و انتشار است که اورا بعد از کلمه ’’لاَ اِلٰہَ اِلَّا اﷲُ مُحَمَّدٌ رَّسُوْلُ اﷲ ‘‘ از همه درجه بلند است ، زیراکه از ما بسیار مردم این را شنیده اند و نیز دیده اند -۱- که مردم مقلد بطور اجتماعی در پشت یک امام بخواندن نماز راضی نمی شوند چراکه ایشان می گویند که نماز این نوع امام باطل یا کم از کم مکروه است آنانکه پیرو مذهب ما نیستند - و چون این در زمانه مشهور فقه در بعضی کتاب های مذاهب آنها نوشته شده است از این سبب آنهارا حق چنین گفتار میرسد ، و این نتیجه همین اختلاف است که شما در یک مسجد چهار محراب می یابید که در آن امام چهار مذاهب یکی بعد دیگری نماز را میدهند ، یک امام به اهل مذاهب خود نماز را ادا میکند مگر اهل مذاهب دیگر منتظر آمدن امام خود می باشند -
تنها این نه بلکه در نزد بعضی مقلدین این اختلاف دیگر هم صورت سخت اختیار کرده است ، بطور مثال ایشان می گویند که عروسی کردن مرد حنفی با زن شافعی جائز نیست ، بعد از این مفتی مشهور حنفی که لقب آن "مفتی الثقلین" یعنی مفتی انس و جن است - فتویٰ صادر نمود که در آن او عروسی کردن مرد حنفی را با زن شافعی جائز قرار داد و سبب آنرا

۱- در کتاب "مالایجوز فیه الخلاف ص ۶۵-۷۲" به فصل هشتم مراجعه کنید در این مثال های مختلف مشارالیه به شما دریافت خواهد شد که از آنها صدور از بعضی علماء پوهنتون ازهر شده است -