چند شبهات و جوابات آنها

سخن های گذشته را من ده سال پیش در مقدمه این کتاب تحریر کرده بودم ، و در این مدت ده ساله من محسوس کردم که بر نوجوانان مسلم اثر این تحریر بسیار خوب بوده است ، زیرا که ایشان را از این معلوم شد که در معامله دین و عبادت خود به طرف چشمه صاف اسلام قرآن و حدیث رجوع کردن واجب است ، چنانچه در نوجوانان مسلم - بحمد اللّه تعالٰی - در تعداد عمل کنندگان به حدیث رسول اضافه شد حتیٰ که آن مردم با عمل بالحدیث از دیگر مردم شناخته و شناسا شدند ، بلی من این را محسوس کردم که بعضی نوجوان با انهماک از عمل کردن به حدیث توقف میکنند ، از این جهت نه که پیش از این آن آیات قرآنی و اقوال ائمه در باب واجب کردن برای عمل کردن به حدیث پیش شدند آنها را در این چیزی شک است ، بلکه اسباب آن آن شبهات است که از علماء مقلد می شنوند ، از این سبب من این را مناسب دانستم که این شبهات ذکر شده و جوابات آن داده شود ممکن است که آن بعضی نوجوانان توقف کنندگان با عاملین بالسنت با انهماک عمل کنندگان بر سنت شوند ، و به این طور به توفیق اللّه تعالٰی شمار آنها در گروه ناجی شوند -
(۱) شبهه اول: بعضی نوجوانان گفتند که بلاشک برما این واجب است که ما در همه امور دینی باید به طرف طور و طریقه نبی صل اللّه وعلیه وسلم رجوع کنیم ، خصوصاً در آنها آن سخنها که تعلق آنها صرف با عبادات است که در آنها هیچ گنجائش رائ و اجتهاد نیست ، زیراکه آنها بکلی همه توفیقی است ، بطور مثال نماز را بگیرید ، لیکن ما که از علماء هیچ یکی را نمی بینیم که دعوت این سخن را بدهد ، بلکه ما ایشان را می بینیم که در مسائل دینی اختلاف و تفرقه را برقرار داشته اند