۱۲۵
۱۰- اللهم اغفر لي ما أسررتُ وما أعلنتُ -۱-
۱۱- اللهم اجعل في قلبي نورا [ وفي لساني نورا ] واجعل في سمعي نورا واجعل في بصري نورا واجعل من تحتي نورا واجعل من فوقي نورا وعن يميني نورا وعن يساري نورا واجعل أمامي نورا - واجعل خلفي نورا [ واجعل في نفسي نورا ] وأعظم لي نورا -۲-
۱۲- اللَّهُمَّ إنِّي أَعُوذُ بِرِضَاكَ مِنْ سَخَطِكَ، وَ أعُوذُ بِمعَافَاتِكَ مِنْ عُقُوبَتِكَ، وأعُوذُ بِكَ مِنْكَ، لا أُحْصِي ثَنَاءً عَلَيْكَ أنْتَ كَمَا أَثْنَيْتَ عَلَى نَفْسِكَ -۳-
نبی صل اللّه وعلیه وسلم در رکوع و سجده از تلاوت قرآن منع می فرمود و در این رکن در سجده به کثرت و شدت حکم دعا کردن را میداد چنانچه در بیان رکوع در ص ۱۱۲ گذشت - و می فرمود که: "بنده در حالت سجده نزدیک تر به پروردگار خود می باشد ، پس در سجده به کثرت دعاها بخواهید" -۴-
سجده نبی صل اللّه وعلیه وسلم تقریباً مانند رکوع دراز می بود ، و گاهی شما از کدام سبب پیش آمده شما سجده خود را به حد مبالغه طویل می کردید ، چنانچه بیان یک صحابی است که: نبی صل اللّه وعلیه وسلم برای نماز ظهر یا عصر حسن یا حسین رضی اللّه عنهما را در بغل گرفته به نزدما تشریف آورد وقتی که شما برای امامت
۱- ابن ابی شیبه (۱/۱۱۲/۶۲) نسائی ، و حاکم این را صحیح گفته است و ذهبی تائید آنرا کرده است -
۳,۲- مسلم ، ابوعوانه ، مصنف ابن ابی شیبه (۲/۱۰۶/۱۲ و ۱/۱۱۲) -
۴- مسلم ، ابوعوانه ، بیهقی - تخریج این حدیث در ارواء الغلیل در حدیث نمبر (۴۵۶) شده است -